بررسی اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی برافزایش خوشبینی در زنان باردار دیابتی

هدف: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی مبتنی بر درمان شناختی (MBCT) بر افزایش خوشبینی زنان باردار دیابتی است. روش: روش پژوهش آزمایشی است و جامعه مورد مطالعه این پژوهش، زنان باردار دیابتی در قسمت دیابت بیمارستان توحید در سال 91-92 که به کلینیک دیابت مراجعه نموده و در شهرستان سنندج زندگی می‌کنند و نمونه تحقیق شامل 30 نفرخانم باردار دیابتی بودند که به طور تصادفی ساده انتخاب شده و در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمایش، آموزش ذهن‌آگاهی مبتنی بر درمان شناختی (MBCT) ارائه شد ولی هیچ آموزشی در گروه کنترل ارائه نگردید. هر دو گروه از طریق پیش‌آزمون و پس از آموزش از طریق پس‌آزمون مورد سنجش قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش پرسشنامه خوش‌بینی - بدبینی سلیگمن بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس این پژوهش، تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه آزمایش و کنترل نشان می‌دهد. آموزش ذهن‌آگاهی مبتنی بر درمان شناختی (MBCT) در گروه آزمایش، نمرات مقیاس خوش‌بینی را به طور معنی‌داری افزایش داده است.نتیجه‌گیری: برنامه آموزش ذهن‌آگاهی مبتنی بر درمان شناختی (MBCT) می‌تواند از برنامه‌های مداخلاتی در جمعیت زنان باردار دیابتی قرار گیرد و خوش‌بینی آنها افزایش دهد.